رابطه بین سیستم های روی آورد/ اجتناب و سبک های دلبستگی

مقدمه: وارسی نقش سازه های شخصیتی و مؤلفه های مرتبط با تفاوت های فردی اهمیت شایان توجهی دارد. هدف از این مطالعه، تعیین رابطه بین سیستم های روی آورد/ اجتناب و سبک های دلبستگی بود. روش: این مطالعه در قالب یک پژوهش، از نوع همبستگی صورت گرفته است. نمونه آماری تحقیق شامل 315 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه تربیت مدرس بود که به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند.گروه نمونه با اجرای مقیاس سیستم های بازداری/ فعال ساز رفتاری (bis/bas )کرور و وایت و پرسشنامه بازنگری شده مقیاس دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید raas مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین فعالیت سیستم روی آورد با سبک دلبستگی ایمن و فعالیت سیستم اجتناب با سبک های دلبستگی ناایمن رابطه وجود دارد. به علاوه این پژوهش نشان داد خرده مقیاس های سیستم روی آورد به میزان 20 درصد، واریانس سبک دلبستگی ایمن را پیش بینی کرده و سیستم اجتناب تقریبا 5/11 درصد واریانس مربوط به سبک دلبستگی ناایمن را تبیین می کند. نتیجه گیری: آنچه از یافته های پژوهش بر می آید، تأکید بر این مطلب است که سطح فعالیت سیستم های روی آورد/ اجتناب می تواند پیش بینی کننده سبک های دلبستگی فرد باشد.